هر چه یادت را خاک میکنم خاطراتت سبز میشوند...

مرد ها در چار چوب عشق? به وسعت غیر قابل انکاری نا مردند!

برای اثبات کمال نا مردی آنان?

 تنها همین بس که در مقابل قلب ساده و فریب خورده ی یک زن ?

احساس می کنند مردند.

تا وقتی که قلب زن عاشق نشده ? پست تر از یک ولگرد?

عاجز تر از یک فقیر و گدا تر از همه ی گدایان سامره.

 پوزه بر خاک و دست تمنا به پیشش گدایی میکنند

اما وقتی که خیالشان از بابت قلب زن راحت شد ?

به یک باره یادشان می افتد که

و آنگاه کمال مردانگی را در نهایت نا مردی جست و جو میکنند...

دکتر علی شریعتی